“انسان الهی، همچون سلولی بنیادی است”

☆ امروزه دریافته اند که سلولهای بنیادی، سلولهایی “خالی” اند! یعنی قابلیت هایی بی نام و نشان و مُهر نخورده اند! و دقیقاً از این روست که می توانند به هر نوع سلول دیگری تبدیل شوند. وقتی دست تو بریده می شود، ترمیم آن بر عهده ی سلولهای بنیادی است. آنها به سرعت خود را تبدیل به همان بافتی می کنند که از بین رفته است. حال این بافت هرچه می خواهد باشد! دقت کن! که می خواهم به بطن حیات سالکانه اشاره کنم. سالک خالی الذهن، سالک پاک شده از القاءات مختلف، سالک بی شکل، برای خداوند حکم سلول بنیادی را دارد! این یعنی هر کجای هستی که نیازی حیاتی داشته باشد، چنین انسانی را گسیل می کنند، نه انسانهای پر و شکل گرفته را! زیرا انسان های پر و شکل گرفته به درد این کار نمی خورند. آنها قابلیت ترمیم و تبدیل و به جریان انداختن دوباره حیات را ندارند. بدان انسان الهی، انسانی خالی است که پر کننده اش تنها خداست. و دقیقاً تاثیرگذاری شگرفش نیز به همین دلیل است.

مسعود ریاعی