“عمل خالص”

☆ عمل خالص، عملی است خالی از نام و نشان نفس. عملی است بی ادعا، منبعث از ذات، خودانگیخته، و بدون انگیزه های منفعت طلبانه. نه منفعت مادی و نه معنوی. این را می گویند؛ خدایی عمل کردن. زیرا خدا برای جلب هیچ سودی عمل نمی کند. چنین عملی شبیه پراکنده شدن بوی گل است. گل برای هیچ سودی بوی خوشش را نمی پراکنَد. آن ذات گل است. سالکان واصِل، صاحبان اعمال خالص اند.

مسعود ریاعی