“پلِ گذر از دنیا”

☆ دلیل و رهنمای تو، فقط تو را تا پای پل می برَد. خواهی بگذر خواهی نگذر. کسی با تو نمی آید. چه این پلی است که تنها خود باید از آن گذر کنی. پس اگر قصد گذر کردی؛ روی پل منشین. به عقب نگاه نکن. و پایین را منگر. فقط گذر کن. اگر گذر کردی، از قالب محدود انسانی فراتر رفته ای. اگر بازگردی، دوباره به حیوانیت هبوط کرده ای. و اگر بر روی پل بنشینی و جاخوش کنی، به تاریکی سقوط خواهی نمود. زیرا سد معبر را در این طریق، حرام دانسته اند.

مسعود ریاعی