“حدیث در باب ریاست و جاه طلبی”

امام صادق (ع):
مَن دَعَا اِلَی نَفسِهِ وَ فِیهِم مَن هُو اَعلَمُ مِنهُ فَهُوَ ضالُّ مُتَکَلِّفُ”
☆ هر کس مردم را به خود بخواند در حالیکه در میان آنان داناتر از او باشد، چنین شخصی گمراه و از حدّش تجاوز کرده است.

امام صادق(ع):
اِیّاکُم و هؤلاء الرُّؤساء الَّذِینَ یَتَرَأّسُونَ، فَوَاللهِ ما خُفِقَت النِّعالُ خَلفَ رَجُلِِ اِلّا هَلَکَ وَ اَهلَکَ.
☆ از رؤسایی که خود را به زور رئیس بر مردم می دانند، دوری کنید. به خدا قسم صدای کفشها پشت سر کسی شنیده نشد مگر اینکه خود هلاک شد و دیگران را هلاک نمود.

امام صادق(ع):
یا مَعشَرَ الاَحداث! اِتَّقُوا اللهَ و لا تَأتُوا الرُّؤسَاءَ، ذَرهُم حَتَّی یَصِیرُوا اَذنابَاً، لا تَتَّخِذُوا الرِّجالَ وَلِیجَةً مِن دُونِ اللهِ”
☆ ای جوانان! از خدا بترسید و دنبال رؤسا نروید، آنان را واگذارید تا دنباله رو باشند. رؤسا را بجای خداوند، معتمد خود قرار ندهید.

امام صادق (ع):
اِنَّ شِرارَکُم المُتَرَئّسُونَ، الَّذِینَ یَجمَعُونَ النّاسُ اِلَیهِم وَ یُحِبُّونَ اَن تَوَطّأَ اَعناقَکُم وَ یُشَهّرُونَ اَنفُسَهُم وَ یَشتَهِرُونَ.
☆ بدترین شما کسانی اند که به زور بر مردم ریاست می کنند، کسانی که مردم گِرد آنان جمع می شوند و دوست دارند بر گردن های شما سوار شوند و خود را مشهور سازند و مشهور شوند.

(مِشکاةُ الانوار، احادیث ۱۹۴۲، ۱۹۴۳، ۱۹۴۴، ۱۹۴۵)