“لازم نیست به حال خود دلسوزی کنی”

☆ دلسوزی کردن به حال خود، یک بیماری مسری و خطرناک است. تا می توانید با کسانی که عادت کرده اند مرتب به حال خود دلسوزی کنند نشست و برخاست نکنید. آنها علاوه بر اینکه این بیماری بدخیم را به وجود شما سرازیر می کنند، با بیان های مکررشان، بیماری خودشان را هم تشدید می کنند. وقتی به دلسوزی هایی که به حال خود می کنند، گوش ندهی، برایشان فضا سازی نکنی، و آن را دامن نزنی، آنها مجبورند از این شیوه ی مخرّب دست بردارند و بفهمند که کارشان دیگر خریداری ندارد. آنها بجای دلسوزی به حال خود، باید چشمان شان را به واقعیات باز کنند و موضوع خود در جهان را بی نقاب دلسوزی ببینند. چه تنها آنگاه است که راهشان با نور خِرَد روشن و امیدبخش خواهد بود. دلسوزی کردن به حال خود، احمقانه ترین کاریست که یک سالک میتواند مرتکب شود.

مسعود ریاعی