به قومی مبتلا شده ایم که فکر می کنند، خداوند جز آنها، کس دیگری را هدایت نکرده است. ابن سینا

سه چیز است که خداوند عمل نکردن به آن را به هیچ کس اجازه نداده است؛ ☆ ادای امانت، به نیکوکار و بدکار، ☆ وفای به […]

نه مکتب اصالت ماده و نه اصالت روح، بلکه اصالت “ربّ”. نه پرستش ماده، نه پرستش روح، بلکه “وَاعبُد رَبَّکَ” (ربّ ات را بنده باش) که […]

“ازل” یعنی بی آغاز و “ابد” یعنی بی پایان. و این یعنی نامتناهی. “زمان” یعنی آغاز و پایان. و این یعنی متناهی. اگر بخواهی از اسارت […]

تماشای جهان هستی در دانه ی شنی و ملکوت در گُلی وحشی گرفتن بیکرانگی در کف دستت و لازمانی در “حال”

پیوسته بنده ام به واسطه نیکی ها و مستحبات، به من نزدیک و نزدیکتر می شود تا دوستش بدارم، و چون دوستش داشته باشم، گوشش خواهم […]

در سلوک، “اقتدار” کسی دارد که آنچه را که می تواند انجام دهد، انجام ندهد. “اقتدار” با قدرت و قدرت نمایی، فرق ماهوی دارد و ابداً […]

“عیبجو”، جوینده ی عیب است. و آنکه جوینده چیزی است، به آن میرسد و خود از آن پر می شود! عیبجوی موفق، کسی است که خود […]

وقتی هیچ “من”ی، نه در نیمکت و نه در قایق نباشد، یعنی تو در همه جا حضور داری. در چنین کیفیتی، آب و خشکی واحدند و […]