“أَتَعبُدُونَ ما تَنحِتُونَ”
(آیا چیزهایی را که خود می تراشید، بندگی می کنید؟!)
⭐️ مفسران غالباً این چیزهای تراشیده شده را صرفاً همان بت های تراشیده شده از سنگ و چوب دانسته اند. اما اینطور نیست. این آیه شریفه فراتر از این ساده انگاری هاست. بت ها و معبود های دروغین تراشیده شده تنوع بسیار دارند. بت های ذهنی، بت هایی که در ذهن مان می تراشیم، خود از خطرناک ترین و ویرانگرترین بت هایند. بسیاری از ما غُلُو می کنیم و در ذهن هایمان از این و آن بت می تراشیم و آن گاه به اطاعت شان تن می دهیم. ما با برداشت هایمان از هستی و از متون مقدس مدام مفاهیمی را می تراشیم که حقیقت ندارند و صرفاً تصورات ذهنی مایند. ما با تیشه ی احساس و خیال، مدام تصاویری وَهمی و غیر واقع می تراشیم و آنها را به مرور باور کرده، راست می انگاریم و بندگی می کنیم. ما با اندک معلومات مان هر روزه چیزهای باطل بسیار می تراشیم. تصوراتی خیالی و ناصواب از خدا و فرشتگان و بهشت و جهنم و قیامت می تراشیم و اسم برداشت هایمان را عقیده می گذاریم و آنها را عبادت می کنیم. امروزه بت های ما فقط از سنگ و چوب تراشیده نشده اند، بلکه از جنس فکر و خیال، از جنس باور و عقیده، از جنس خودبزرگ بینی و خود حق پنداری، از جنس قدرت و سلطه طلبی، از جنس شهوت و شهرت پرستی، از جنس حسد و بخل و کینه و دشمنی و خشونت طلبی تراشیده شده اند. ای دوست! این ذهن تاریک اندیش، کارخانه ی عظیم بت تراشی است. تعطیلی ندارد. مدام بت های جدید می تراشد. نو به نو و هر کدام مدرن تر از قبلی…
پروردگارا، نورا، وجودا، ما را از شر همه ی بت های تراشیده شده خلاص کن و توفیق حق پرستی و یگانگی را نصیب مان فرما، برحمتک یا ارحم الراحمین.
بر گرفته از مجموعه نکات قرآنی
مسعود ریاعی