“یاد مطلق”

☆ وقتی وجودِ مطلق نامتناهی را یاد کنی، تو هم آرام آرام وسیع و نامتناهی می گردی. پر ظرفیت می شوی. تمامیِ جهان می شوی و از زندان محدودیت ها رها می گردی. و یادت باشد که آدمی هر آنچه را که یاد کند، شبیه همو می گردد. پس یادهای سخیف و بی ارزش را رها کن و یاد خیر مطلق را پاس بدار.

مسعود ریاعی