“موقف ۲۸”

☆ و گفت؛ اگر مرا به خاطر چیزی عبادت کنی شرک ورزیده ای!
و گفت؛ آیا می خواهی تجلّی کنم یا نهان گردم؟ آه اگر نهان گردم به که رجوع می کنی؟!
و گفت؛ اگر مرا ببینی تنها دو خواسته برایت مانَد و آن این که در غیبتِ من، طلب دیدار کنی و در تجلّی بخواهی که به چیزی بگویم باش! و آن بِشَوَد!
و گفت؛ آن شخص سوم، دشمن است!
و گفت؛ مسئلتِ تو را به گاهِ غیبتم، مباح نمودم و هنگام تجلّی حرام!
و گفت؛ در هر چشم و در هر دل که تجلّی کردم، آن را از دیدنِ غیر، نابینا ساختم.

کتاب “المواقف” نِفَّری ص ۵۰