“مؤمنِ آمین گو”

☆ یکی از معانی مؤمن، “آمین گو” است. این یعنی؛ حضورش، ارتعاش وجودش، آمین گوست حتی اگر زبانش خاموش باشد. وقتی در دعایت از اهل ایمان یاد می کنی و بر آنها درود می فرستی، به واقع روح خود را با روحشان در پیوند قرار می دهی و از “آمین” شان بهره مند می شوی و دعایت را به اجابت قرین می سازی. زیرا وجودی که حامل نور ایمان است هماهنگ ترین وجود با کل هستی است.

مسعود ریاعی