“ملکوت”

☆ ملکوت نه در گذشته است و نه در آینده. نه میتوان گفت که وقتش گذشته است و نه میتوان گفت که هنوز نیامده است. ملکوت در “حالِ” بریده از گذشته و آینده است. واقع شده در “بین العَدَمَین” است. همیشه بوده و همیشه هست. آن حقیقت زندگی است. درک حضور خدای زنده است. ملکوت آنگاه دریافت می شود که سالک با ذهن تاریک اندیش خویش وداع کرده باشد.

مسعود ریاعی