“امر بی شکل”

☆ در جهان نیرویی است بی شکل. آن را امر بی شکل گویند. امر بی شکل، شکلی ندارد. آن زمانی هویت می گیرد که به شکل ظرف ذهنی تو در آید. به تمثیل همچون غباری در هواست که چون بر چیزی نشیند به شکل همان چیز در می آید. اگر بر گلدانی بنشیند، شکل گلدان به خود می گیرد و اگر بر شمشیری نشیند شکل شمشیر می شود. این نیروی بی شکل مایه ی امتحان بشر است. و دقیقاً شرّ از همینجا پا به منصه ظهور می گذارد. آنان که ذهنی آلوده و افکاری مخرّب دارند این نیروی بی شکل را تبدیل به ذهنیات و اندیشه های مخرّب خود می کنند. و اینچنین شرّ بارز می شود. این نیروی بی شکل، ماده ی اولیه ی هر کار است. پس این بستگی به تو دارد که با آن، خیر ایجاد کنی یا شرّ.

مسعود ریاعی