“رنگ آسمان، رنگ زمین”

☆ رنگها نیز مذکر و مؤنث دارند. رنگ سیاه، مذکر است و رنگ سفید مؤنث. سیاه همه ی رنگها را در خود دارد و سفید آماده ی پذیرش رنگهاست. اولی خصلت از آسمان دارد و دومی خصلت از زمین. یکی پر از بارش است و دیگری سرشار از پذیرش. آنگاه که این دو رنگ به ازدواج هم در آیند، رنگ خاکستری پا به عرصه وجود می نهد. خاکستری نشان از وحدت آن دو است. عامل وصل شان است. برزخ میانشان است و از هر دو به وفور دارد. بی منظور نبود که قدما بر عروس لباس سفید می پوشاندند و بر داماد لباس سیاه. آنها نماد وصل آسمان و زمین وجود آدمی را در نظر داشتند. انسان به وحدت رسیده، انسانی خاکستری است. یعنی دارای ظرفیتی عظیم است. هم زمینی است و هم آسمانی. نه افراط دارد و نه تفریط. میانه است. چنین کسی زمین و آسمانش به صلح کل رسیده و آتش وحدت، منیّت اش را به خاکستر نشانده است. ققنوس او از این خاکستر برخواهد خاست.

مسعود ریاعی