“قاعده سه و هفت نزد حکماء”

☆ قاعده ی سه و هفت، یک قاعده ی خلاقانه در باب شناخت انجام کار است. سه اشاره به سه نیروی اصلی هستی ساز، یعنی؛ نیروی مثبت، نیروی منفی و نیروی نه مثبت و نه منفی، و یا همان نیروی ذَکَر و اُنثی و خنثی است. هفت اشاره به بستر حرکتی این نیروها و یا به تعبیری اکتاوی است که باید در هفت مرحله به پایان برسانند. کار برای سالک آگاه، زمانی پایان می پذیرد که اکتاو همان کار را به پایان برده باشد. از این منظر، هر عملی اکتاوِ هفت مرحله ای خود را دارد.

مسعود ریاعی

( برای دریافت توضیح بیشتر به دومین مقاله کتاب کلمات بارانی رجوع فرمایید)