“دین خالص”

☆ یکی دین را می خواهد برای رهایی، برای خلاصی از شرّ دنیا و تاریکی های آن. و یکی دین را می خواهد برای برخورداری بیشتر از دنیا و تسلط بر دیگران. معنای دین نزد اینان یکسان نیست و شبیه یکدیگر نمی باشند. اولی دین خالص است، دین رهاننده است که قرآن به آن فرا می خواند “اَلا للهِ دِینُ الخالِص”. و دومی اصلاً دین نیست. همان دنیاست که لباسش را عوض کرده است. اولی به تقوا عمل می کند، دومی تقوا لقلقه ی زبانش است.

مسعود ریاعی