“در حال”
مهر 6, 1398“ازدواج کامل”
مهر 6, 1398*ای عبد! آنکه معرفت را محدود کند، دَرِ شناخت را بر روی خود بسته است!
*ای عبد! همواره با من مصاحبت داشته باش، تا به من واصِل شوی!
*ای عبد! “حاجت”، زبان‌ِ من است که نزدت گذاشته ام! به وسیلهٔ آن، با من سخن بگو! می شنوم و اجابتت میکنم!
*ای عبد! اختیارت را دور بینداز، تا مؤاخذه کردنت را دور افکنم!
*ای عبد! نگاهت را به تمامی بمن بسپار، تا قلبت را به تمامی کفایت کنم!
*ای عبد! پاهایت را در خدمتم بگمار، تا دستانت را قوت بخشم!
*ای عبد! خوابت را تقدیم من کن، تا بیداری ات را حفاظت کنم!
*ای عبد! شهوتت را بخاطر من فرو فکن، تا حاجاتت را برآورم!
*ای عبد! چنانچه به رؤیتم نائل شوی، هر آنچه غیر من است را گناه خواهی دید! و چنانچه مرا نبینی، هر آنچه غیر من است را حَسَنه خواهی دید!
*ای عبد! هر گاه که بر قلبت ظهور کنم، ماسوایم را محو کنم! و هر گاه که غیبت نمایم، ماسوایم را ظهور بخشم و تو را به بقای ماسوایم إذن دهم! لیک آنگاه که بر خودت ظاهر شوم، ماسوایم را به گونه ای محو کنم که دیگر هرگز به قلبت باز نگردند!
*ای عبد! قلبت را از طریق نگاهت، حفظ کن! جز این باشد آن را حراست نکرده ای!…
برگرفته از كتاب خطابِ دوست
(ترجمه المخاطبات امام نِفَّري)
ترجمه و توضيح: مسعود رياعي