“زنده به نور”

☆ نوری در وجود توست که راهنما هموست. نوری ازلی که از جایی نیامده. بلکه همواره بوده است. زنده، آگاه و هوشمند است. این نور زمانی به تمامی بروز می کند که آدمی از پوسته ی ذهنی اش بدر آمده باشد. زیرا ذهن چون حجابی آن را پوشانده است. تمام سلوک، شکستن این پوسته ی زمختِ شرطی شده و رسیدن به این نور لطیف و نجات بخش است. “موت” در اصطلاح باطنی، نام دیگری است برای شکسته شدن این پوسته، و “تولد دوباره” اصطلاحی است برای ظهور این نور. هر که نور فطرتش به ظهور رسد، تولد دوباره اش به وقوع پیوسته است. چنین کسی زنده به این نور جاودان خواهد بود.

مسعود ریاعی