“خروج سالک از مصر خویش!”

☆ “مصر” در لغت به مفهوم حاجز و مرز میان دو چیز است. نوعی برزخ است. اشاره به دنیایی است که مابین نور و ظلمت است. خاک تیره را مصر گویند و آن کیفیت دنیازدگی است. و تو به این مرتبه هبوط کرده ای. “اِهبِطُوا مِصرَاً”. و هبوط، سقوط معنوی را گویند. خروج از لایه آگاهی برتر به لایه ی فروتر را گویند. و کار سالک، بر گرفتن آگاهی خویش و خروج از مصر دنیازدگی است. سیر به سوی خانه ی ازلی خویش است. کیفیتی که آن را “حیات طیبه” خوانند.

مسعود ریاعی