“مخاطبه ١٥”

یا عبد ثبت لك الحرف ما انت منی و لا انا منك،
عارضك الحرف …

* ای عبد! چنانچه در حرف و واژه، ثبات یابی، نه تو از منی و نه من از تو! بیماری تو، همین چسبیدن به حرف و واژه است! همین است که باعث می شود، نه تو از من باشی و نه من از تو!

* ای عبد! اگر گرسنه باشی و سیر خوری، نه تو از منی و نه من از تو! اگر تشنه باشی و سیراب شوی، نه تو از منی و نه من از تو!

* ای عبد! اگر عطایت کنم و ذاتاً شاکر نباشی، نه تو از منی و نه من از تو!

* ای عبد! اگر در مقام روءیتم باشی و بخوابی، نه تو از منی و نه من از تو!

* ای عبد! اگر به اسرار فرا بخوانمت، و در آن کیفیت چیزی از من بخواهی، نه تو از منی و نه من از تو! اگر تو را به حضورم فرا بخوانم و چیزی بخواهی، نه تو از منی و نه من از تو!

* ای عبد! اگر بخاطر ثواب بردن، صبر کنی، نه تو از منی و نه من از تو! اگر سکوت بیجا کنی، تا بزرگ بنمایی، نه تو از منی و نه من از تو!

* ای عبد! اگر برای حفظ دنیایت، ذکرم کنی، نه تو از منی و نه من از تو!…

برگرفته از كتاب المخاطبات امام نِفَّري( قرن چهارم هجري)
ترجمه و توضيح ؛ مسعود رياعي