“اهل نفاق”

☆ اهل نفاق، هر چه بزرگتر شوند، به واقع کوچکتر شده اند. هر چه بالاتر روند، پایین تر آمده اند. هر چه بیشتر بدانند، به نادانی تاریکتری فرو رفته اند. و هر چه بیشتر داشته باشند، کمتر برخوردارند. اینان کسانی هستند که از لحظه ی تولدشان در حال سقوط اند. و این نکته در حدیثی از پیامبر(ص) واضح است. آنگاه که در مسجد با اصحابشان نشسته بودند ناگاه اصحاب، صدای مهیبی شنیدند و ترسیدند. پیامبر(ص) فرمود؛ آیا می دانید این صدا از چه بود؟! جواب دادند؛ خدا و رسولش بهتر می داند. فرمود؛ سنگی از بالای جهنم به مدت هفتاد سال افتاده و الآن به قعرش رسیده است! هنوز کلام پیامبر تمام نشده، فریاد و شیون از خانه ی یکی از اهل نفاق برخاست که در هفتاد سالگی فوت کرده بود. و چون پیامبر تکبیر گفت، فهیمانِ صحابه دانستند که مراد از آن سنگ، همان شخص است و از روزی که خلق شده است در حال فرو افتادن به قعر دوزخ بوده است! نکته را دریاب، که برخی در طول زندگی شان در حال سقوط اند و لحظه ی مرگ، تنها زنگ رسیدن به پایین ترین مرتبه ی وجود یعنی همان دَرَکِ اَسفلی است که قرآن از آن سخن گفته است. “وَ اَستَغفِرُ اللهَ الَّذِی لا اِلهَ اِلّا هُوَ الحَیُّ القَیُّومُ ذُوالجَلالِ وَ الاِکرام وَ اَتُوبُ اِلَیهِ”

مسعود ریاعی