“یک جهت، همه ی جهات!”

برخی می گویند که جهات، چهار گانه است؛ راست، چپ، جلو و عقب. برخی می گویند که شش گانه است اگر بالا و پایین را نیز به حساب آوری. اما به واقع باید گفت که هفت گانه است، زیرا قلب که در مرکز است اصلی ترین آنهاست. سالک، جز به راه قلب، از هر سو که برود از مرکزیت خویش دور شده است. راستش را بخواهی این قلب است که جهات دیگر را جلوه گر ساخته و خود پنهان گشته است. وقتی به مرکزیت خود رسی، تمام جهات دیگر را در چنگ خود داری.

مسعود ریاعی