“آتش کیمیاگری”

☆ در کیمیاگری باطنی، آتش نیز مذکر و مؤنث دارد. آتش مؤنث، برون سوز است، و آتش مذکر درون سوز. یکی بیرون را نشانه رفته، و دیگری درون را. یکی آتش مفعول است و دیگری آتش فاعل. پس کوره های کیمیاگری دو گونه اند. کوره ی مؤنث، تصویر جهان را می سوزاند و چهره اش را به وجهی دیگر تغییر می دهد. و کوره ی مذکر، درون را استحاله می کند و اوصاف محدود بشری را خاکستر می نماید. هر کوره، سوختِ خود و ماجراهای خود را دارد. گاه این دو کیفیت از آتش، یک شعله می گردند. نوک شعله مذکر، و مرکز آن مؤنث. گوهر وجود آدمی با همکاری این دو آتش شگفت است که خالص و نمایان می گردد.

مسعود ریاعی