آدمی، خدایی ترین همه ی موجودات است،
در میان همه ی موجودات زنده،
خدای واحد تنها با او وحدت ایجاد می کند
در رؤیاهای شب فقط با او نجوا می کند،
برای او از آینده خبر می دهد،
در پرواز پرندگان،
در اندرون حیوانات،
و نجوای بلوط.
همه ی دیگر موجودات زنده
فقط در یک بخش از کیهان به سر می برند،
ماهیان در آب،
حیوانات بر خاک،
پرندگان در هوا.
آدمی در همه ی این عناصر رخنه می کند،
با حسّ شهودش
حتی آسمان ها را به مشت خویش دارد.
آدمی یک اِعجاز است،
صاحب شرف و حرمت است.

بر گرفته از “هِرمِتیکا”
(نوشته های کهن منسوب به هِرمِس مثلّث العظمه بر خطوط هیروگلیف)