“حرّافی کردن، هدایت کردن نیست”

☆ از بیماریهای مُهلک عصر ما این است که هر کس می خواهد دیگری را هدایت کند. توهّم هدایت کردن، ذهن اغلب آدمیان را فرا گرفته است. لطفاً هدایت نکن. نخواه که هدایت کنی. هدایت خاص پروردگار آسمانها و زمین است. حتی وظیفه ی پیامبر(ص) نیست؛ “اِنَّکَ لا تَهدِی مَن اَحبَبتَ و لکِنَّ اللهَ یَهدِی مَن یَشاءَ” (تو نمی توانی هر که را که دوست داشته باشی هدایت کنی زیرا این خداست که هر که را بخواهد هدایت می کند)!
ای دوست، امروزه اِبراز هدایت تو، خوب زندگی کردن توست، نه حرّافی های تو. و نه دخالت هایت. اگر وسوسه ی هدایت کردن را از خودت دور کنی، به واقع هدایت کرده ای. زیرا هدایت هست، چه خدای “فَعّالٌ لِما یَشاءُ” هست. بدان که فرزانه کسی است که در سکوت، مجرای هدایت گشته است. و این نکته را جز سالکان در نمی یابند.

مسعود ریاعی