“روغن بِلسان!”

☆ از کوه روز و شب نمی توان گذشت و از مانع زمان نمی توان عبور کرد، مگر آنکه به قول شیخ اشراق، خاصیت روغن بِلسان داشت. و روغن بِلسان، روغنی است که اگر قطره ای از آن را بر کف دست گرمت بچکانی، از پشت دستت خارج می شود. این یعنی نهایت لطافت داشتن، آن چنان که چیزی مانع عبور نباشد. روح، لطیف و گذرنده است و توانایی آن را دارد که تو را از این دنیای سخت و بی ترحم، براحتی برهانَد. مشروط بر آن که پیش از آن، روحت را از اسارت ذهنت رهانده باشی.

مسعود ریاعی