“طبیعی بودن”

☆ خورشید، نورش را بی دریغ تقدیم می کند، چشمه ی آب زلال می جوشد و آبش را جاری می کند، درخت سیب میوه اش را می دهد… اما هیچکدام در اندیشه ی آن نیستند که آیا کسی از آنها بهره مند می شود یا نه. آنها بدنبال مشتری نمی گردند، کار خودشان را می کنند و در حسرت نتیجه فرو نمی روند. یک سالک حق دقیقاً اینگونه است. او عشق و رحمتش را آن به آن به هستی تقدیم می کند بی آنکه خود را طلبکار بداند. و این نکته مهمترین وجه تمایز یک سالک، با انسان متعارف کاسبکار است.

مسعود ریاعی