“زنده به زندگی می رسد و مرده به مردگی!”

یک مسلمان واقعی، واقعی است. اهل توهّمات نیست. مقهور آرمانها و القاءات بی اساس نمی شود. او نقد زندگی می کند، فی الحال نفس می کشد و با حال به پیش می رود. تمام مکاتب به اصطلاح باطنی و ظاهری که از “حال” دور افتاده اند و همواره هر روزشان در گرو یک فردای آرمانی ذهنی است، همگی تله ی شیطان اند. بیدار شو، زنده ی زندگی بخش را دریاب و با جریان حیات، هماهنگ باش. بدان تنها جاری شدن با جریان حیات است که تو را به “حیات طیّبه” می رساند و از رنج مردگی می رهانَد. و به یاد داشته باش که زنده به زندگی می رسد و مرده به مردگی. و این قانون هماهنگی است.

مسعود ریاعی