“زندگی در آخرت!”

دنیا را بشناس تا آخرت را بشناسی. این تاریکی را بشناس، تا حیات نورانی را بشناسی، چه هر چیز از ضدش شناخته می شود. مطمئن باش وقتی چیزی را بشناسی، از آن عبور کرده ای. گذر از دنیا و ورود به آخرت اینگونه محقق می شود. حکایتِ آگاهی است. در شگفتم از کسانی که از ساده ترین پدیده های پیرامون شان در غفلت اند اما همواره داد سخن از اسرار آسمانها سر می دهند. ای دوست، آن که ظاهر را نشناخته است، مطمئناً از شناخت باطن بی بهره است. چه اینان دو وجه یک حقیقت اند. بدان سالکانِ واصِلی که آگاهانه از دنیا عبور کرده اند، هم اکنون و از همینجا در آخرت بسر می برند. آخرت برای اینان صِرفاً واقعه ای پس از مرگ نیست، بلکه کیفیتی زنده است که با خروج از زندان ذهن شان اتفاق می افتد.

مسعود ریاعی