حدیث

پیامبر اسلام(ص):

“اِنَّ النّاسَ ضَیفٌ وَ ما فِی اَیدِیهِم عارِیَةٌ وَ اِنَّ العارِیةَ مَردُودَةٌ وَ اِنَّ الضَّیفَ راحِلٌ”

☆ مردم، میهمانند و دست مایه ی آنها عاریتی است و عاریه، رد کردنی و میهمان، رفتنی است.
بحار الانوار ج ۷۴ ص ۱۸۷

امام علی(ع):
“اِنَّما هِیَ قَنطَرَةٌ فَاعبُرُوا عَلَیها”

☆ براستی دنیا فقط پلی است، از آن بگذرید.
ارشاد القلوب ص ۲۰

امام سجاد(ع):
“اَعظَمُ النّاسِ قَدراً مَن لَم یُبالِ الدُّنیا فِی یَدِ مَن کانَت”

☆ ارجمندترین مردمان، کسی است که سودایش نیست که دنیا در دست کیست.
ارشاد القلوب ص ۲۱

‍ امام حسن (ع):

“مَن اَحَبَّ الدّنیا ذَهَبَ خَوفُ الآخِرَةِ مِن قَلبِها وَ مَنِ ازدادَ حِرصَاً عَلَی الدُّنیا لَم یَزدَد مِنها اِلّا بُعداً”

☆ هر کس دنیادوست باشد، ترس آخرت از دلش بیرون می رود، و هر کس حرص بر دنیا را زیاد کند، جز دوری از آخرت بر او افزوده نشود!

تنبیه الخواطر ج ۲ ص ۲۱۸

پیامبر اسلام (ص):

♡ خدایا، من “حسن” را دوست دارم، تو نیز هم او را دوست بدار و هم آن کس که او را دوست میدارد.

بحار ج ۴۳ ص ۲۹۴

(جهان امروز تشنه ی خُلقِ حسنی(ع) است.)

نُجَیح از اصحاب امام حسن (ع):

حسن بن علی(ع) را در حال غذا خوردن دیدم در حالیکه سگی روبروی اش قرار داشت. ایشان یک لقمه خود می خوردند و یک لقمه مثل همان که خود می خوردند، به سگ می دادند. پس به ایشان گفتم: اجازه می دهید سگ را دور کنم تا غذایتان را بخورید؟!
ایشان (ع) فرمودند: راحتش بگذار، من از خداوند تعالی حیا می کنم که موجود صاحب روحی، جلوی من باشد و من غذا بخورم و به او ندهم!

بحار الانوار ۲۹/۳۵۲

پیامبر اسلام(ص)

هر گاه عبد بگوید؛ “سبحان الله”، خدا را از هر وصفی رها دانسته است پس بر خداست که او را یاری کند!

المحاسن ج ۱ ص ۱۰۶

پیامبر اسلام(ص):
ظاهر توحید در باطن آن، و باطن آن در ظاهر آن است. ظاهر آن، وصف شده ای است که دیده نمی شود، و باطن آن، موجودی است که پنهان نمی ماند. در هر مکانی یافت می شود و هیچ مکانی حتی یک چشم بر هم زدن، از او خالی نیست. حاضرِ نامحدود و غایبِ مفقود ناشده است!

معانی الاخبار ج ۱ ص ۱۰

امام علی(ع):
“لا تُکرِهُوا اَولادَکُم عَلَی آثارِکُم، فَاِنَّهُم مَخلُوقُونَ لِزَمانِِ غَیرِ زَمانِکُم”

فرزندانتان را به راه و رسم خودتان اجبار نکنید زیرا آنان برای زمانی غیر زمان شما خلق شده اند.

شرح نهج البلاغه لابن ابی الحدید ج ۲۰ ص ۲۲۲

امام علی(ع):

بدانید که راه رشد را نخواهید شناخت مگر آن که ترک کننده اش را بشناسید، و پیمان با قرآن را استوار نساخته اید مگر آن که نقض کننده اش را بشناسید، و به آن تمسّک نکرده اید مگر آن که واگذارنده اش را بشناسید، و حق تلاوت قرآن را ادا نکرده اید مگر آن که تحریف کننده اش را بشناسید، و گمراهی را نخواهید فهمید مگر آن که هدایت را معرفت یابید، و تقوا را نخواهید شناخت مگر آن که تجاوزگر را بشناسید.

بحار ج ۷۷ ص ۳۶۹

امام علی(ع):

گروههایی به سوی بهشت برین، سبقت گرفتند که بیش از دیگران، اهل روزه و نماز و حج و عمره نبودند؛ بلکه آنان پندهای الهی را درک کردند.

تنبیه الخواطر ج ۲ ص ۲۱۳

امام علی (ع):

☆ ریشه ی خردمندی، پاکدامنی، و میوه ی آن دوری جستن از پلیدی هاست.

مطالبُ السُؤُول ص ۵۰

امام علی(ع):

دارنده ی علم [الهی]، نمی تواند همه ی آن را برای همه ی مردم تفسیر کند؛ زیرا در میان مردمان، توانا و ناتوان هست، چه بخشی از این علم تحمّل کردنی است و بخشی نیست، مگر آنکه خداوند بر دوستان خاصّش تحمل آن را آسان کند و به ایشان یاری دهد.

التوحید ص ۲۶۸ ح ۵

“حدیث قدسی”

امام رضا(ع):

به خداوند گمان نیکو داشته باشید زیرا خداوند با عزت و جلال می فرماید: “من نزد گمان بنده ی با ایمانم بسر می برم، اگر گمانش به من نیک باشد، مرا نیک خواهد یافت، و اگر گمانش بد باشد پس مرا بد خواهد یافت”!

الکافی ج ۲ ص ۷۲

“پیامبر اسلام(ص) در وصیتی به ابوذر:”

☆ ای اباذر، دنیا و آنچه در آن است لعنت شده است مگر آنچه که به واسطه ی آن رضای الهی حاصل گردد. نزد خداوند چیزی مبغوض تر از دنیا نیست. آن را آفرید سپس از آن روی گرداند و به آن نظر نکرد، و تا قیامت هم به آن نظر نخواهد کرد.
مکارم الاخلاق ص ۴۶۱

“حدیث قدسی”

☆ ای عیسی! دنیا زندانی تنگ و بدبو است، و در آن گروهی جمع شده اند که می بینی بر سر دنیا کشتار می کنند، پس از دنیا حذر کن، چه هر نعمتی در آن زایل می شود و نعماتش ناچیز است.
مجموعه ورام ج ۲ ص ۱۴۳

امام رضا(ع)، از امام کاظم(ع)، از امام صادق(ع)، از امام باقر(ع)، از امام سجاد(ع)، از امام حسین(ع)، از امام علی(ع)، از پیامبر(ص):

“لا تَنظُرُوا اِلَی کَثرَةِ صَلاتِهِم وَ صَومِهِم، و کَثرَةِ الحَجَّ و المَعرُوفِ و طَنطَنَتِهِم بِاللَیلِ، وَ لکِن انظُرُوا اِلَی صِدقِ الحَدِیثِ وَ اَداءِ الاَمانَةِ”

⭐️به نماز و روزه ی زیاد و حج گزاردنِ فراوان و کار معروفشان و آوای قرآن خواندنشان در شبها ننگرید، بلکه به راستگویی و امانتداری آنان نگاه کنید.

عیون اخبار الرضا (ع) ج ۲ ص ۵۱

امام صادق(ع):

“ایمان”، خانه است و “اسلام” داخل شدن به خانه، و “احسان”، واصِل شدن به ربّ خانه است.

حقایق التفسیر. ابو عبد الرحمن سُلَمی ص ۲۳