“خلوت نشینی”

هر گاه که بر سلطان وَهم غالب شدی، به خلوت برو. چنین خلوتی بسیار مفید و سازنده است. صیدگاه حیات و آگاهی است. اما چنانچه هنوز مقهور توهّماتی، خلوت برایت مُضرّ است زیرا توهّم را تشدید می کند، مگر آنکه بخواهی آگاهانه با آن وارد جهادی عظیم شوی. برای تسلط بر توهّم، باید بر ذهنت چیره شوی و آن را از ریاست بیندازی. یعنی خاموش و ساکت و بی برداشت گردی! چه این ذهن بیمار است که خالق توّهمات و خرافات است.

مسعود ریاعی