“ستاره شناسی صفات”!

هر کدام از صفات وجود تو، ستاره ای است. اما این ستارگان به تنهایی عامل نیستند بلکه این فرآیند ترکیب و پیوند آنان است که در هر موقعیت ماجرایی می آفریند و تو را به سمت و سویی سوق می دهند. رأس این ستارگان توفیق الهی است، توجه و نظر اوست. آن که توفیق دارد، ستاره ی بلندی دارد. وقتی ستاره ی توفیق با ستارگان دیگر همراه و هماهنگ باشد، “سعد” است. مقدمه لازم برای موفقیت است. همراهی ستاره “علم” با ستاره “عمل” نیز سعد است. و چون با ستاره “هدایت” توامان گردند، “سعد السعود” می شوند. “نخواستن” ستاره ای است و “خواستن” ستاره ای دیگر. ترکیب این دو، یعنی قِران مابین شان، “نحس” است، قمر در عقرب است. زیرا عامل دوگانگی است. باعث تشتّت و پراکندگی است. اما “نه خواستن” و “نه نخواستن”، سعد السعود حقیقی است، رهایی از کثرت است، گذر از مرداب و آلوده نشدن است.

مسعود ریاعی