“پذیرشِ هست!”

نشانه ی عقل سلیم، “پذیرفتن” آنچه هست، است. نه انکار آن. هر چیزی اعم از خوب یا بد، دلخواه یا غیر دلخواه، وقتی هست، هست. آن را بپذیر. انکار کردنِ آنچه هست، هیچ معضلی را حل نمی کند، بلکه آن را تشدید می کند. تنها با پذیرشِ هست هاست که در مسیر گشایش قرار می گیری. این “پذیرفتن” شرط لازم و ضروریِ گذر از سختی هاست. آنها که رنج را انکار می کنند و مدام این انکار را به روح خود می خورانند، هیچگاه از رنج خلاصی نخواهند یافت.

مسعود ریاعی