“مگر پیداتر از او پیداست؟!”

هر که را در این راه دیدم، گفته و ناگفته، می گفت؛ بدنبال خدا می گردم! حقیقتاً سخنی تاریک اندیشانه تر از این هست؟! آیا فرزانه بدنبال چیزی که هست، می گردد؟! ای دوست، این نه خداست که گم شده است، که ماییم آن گم شدگان در ظلمات ذهن. مگر پیداتر از او پیداست؟! خداوندا! ما را از تاریکیهایی که بر ذهنها و قلب هایمان نشسته، خارج، و به حوزه ی نور خویش که همه چیز را فرا گرفته وارد کن. آمین

مسعود ریاعی