“مَن اَصعَدَ اِلَی اللهِ خالِصَ عِبادَتِهِ، اَهبَطَ اللهُ اِلَیهِ اَفضَلَ مَصلَحَتِهِ”

هر کس خالصترین عبادتش را بسوی خدا بالا فرستد، خداوند بهترین مصلحت را برایش پایین می فرستد!

تفسیر امام عسکری(ع) ۱۷۷

‍ امام علی(ع):

“اِنِّی لا آخِذُ عَلَی التُّهمَةِ، وَ لا اُعاقِبُ عَلَی الظَّنِ”

☆ من بر پایه ی اتّهام، مجازات نمی کنم و بر پایه ی گمان، کیفر نمی دهم.

تاریخ الطبری ج ۵ ص ۱۳۱

امام رضا(ع):

براستی، “خاموشی” دری است از درهای حکمت؛ براستی “خاموشی”، محبت می آورد، براستی “خاموشی”، دلیل هر خیر و خوبی است.

الکافی ج ۲ ص ۱۱۳

‍ پیامبر اسلام(ص):

شَرُّ النّاسِ مَن اَکَلَ وَحدَه

☆ بدترین مردمان، کسی است که تکخور است!

حضرت فاطمه(ع):

پروردگارا، با مژده هایی از سوی خود – و نه غیر خود – مرا مورد رحمت خویش قرار ده. مژده ای که دلم را خنک کند، جانم را شادمان، چشمم را روشن، چهره ام را نورانی، رنگم را درخشان و زیبا، و قلبم را قرین آرامش کند

فَلاحُ السّائِل ص ۲۲۵

“از نیایش های فاطمه سلام الله علیها”

خدایا
عاقبتم را به خوشبختی ختم کن و زندگی ام را قرین سلامت بدار؛ ای صاحب فضل و کمال و عزّت و عظمت، هیچ دشمن و حسودی را بر من شاد مکن و هیچ سلطان حقّ ستیز و هیچ شیطان شریری را بر من مسلط منما، بِرَحمَتِکَ یا اَرحَمَ الرّاحِمِین

فلاح السائل ص ۲۲۸

امام صادق(ع):

☆ زکات نعمت، بخشش است.

☆ زکات علم، نشر آن است.

☆ زکات مقام، وساطت کردن است.

☆ زکات پیروزی، گذشت است.

پیامبر اسلام(ص):

☆ خدا را برای مردم، محبوب سازید تا خداوند، شما را دوست داشته باشد.
عَوالیُ اللآلی ج ۱ ص ۲۹۲

☆ آیا شما را از اقوامی بگویم که با آن که پیامبر و شهید نیستند، اما در روز قیامت، پیامبران و شهیدان به خاطر مقامی که آنان نزد خداوند دارند و بر روی منبرهایی از نورند، به آنان غبطه می خورند؟!
گفته شد: ای پیامبر خدا! آنان کیانند؟!
فرمود: آنان، کسانی هستند که خدا را در نظر مردم و مردم را در نظر خداوند، محبوب می سازند.
حِلیة الاولیاء ج ۱۰ ص ۴۴

پیامبر اسلام(ص):

☆ از دلت فتوا بخواه، از وجدانِ خود فتوا بخواه. طاعت آن چیزی است که دل به آن آرام گیرد و جان، بدان آرامش و قرار یابد، و گناه، آن چیزی است که در جان، آرام نگیرد و در سینه بی تابی کند هر چند مردم جواز آن را به تو حکم کنند و فتوا دهند (کنز العمال ج ۳ ص ۴۳۲)

☆ وجدانِ تو، خود به تو فتوا می دهد. دستت را روی سینه ات بگذار؛ در برابر حلال، آرام می گیرد و از حرام، مضطرب و بی قرار می شود. آنچه تو را به شک و اضطراب می اندازد، رها کن و به آنچه تو را به شک و اضطراب نمی اندازد، چنگ بزن، هرچند فتوا دهندگان، خلاف آن را به تو فتوا دهند (کنز العمال ج ۳ ص ۴۳۱)

☆ طاعت و نیکی، آن چیزی است که جان، بدان قرار گیرد و دل به آن آرام یابد؛ ولی گناه، آن چیزی است که جان، بدان قرار نگیرد و دل به آن آرام نگیرد، هر چند فتوا دهندگان به جواز آن به تو فتوا دهند (مسند ابن حنبل ج ۴ ص۲۲۳)

“حمکت نامه پیامبر اعظم ج ۷ ص ۴۷۸”

پیامبر اسلام(ص):

“ما اَخافُ عَلَی اُمَّتِی الفَقرَ، وَ لکِن اَخافُ عَلَیهِم سُوءَ التَّدبِیرِ”
☆ من بر امتّم از فقر نمی ترسم؛ بلکه از بی تدبیری (سوء مدیریت) می ترسم.
عَوالیُ اللَآلِی ج ۴ ص ۳۹

پیامبر اسلام(ص):

☆ خداوند، امّتی را که در آن، ناتوان، بدون ترس و لرز، حق خود را از زورمند نستانَد، به خوش بختی نمی رسانَد.
اُسدُ الغابَه ج ۳ ص ۳۹۷

امام علی(ع) در نامه به مالک اشتر:

☆ برای آنان که با تو کار دارند، وقتی بگذار تا در آن وقت، شخصاً به نیازهای آنان رسیدگی کنی، و به آنان، بارِ عام بده و در آن مجلس، برای خدایی که تو را آفریده است، فروتن باش و سربازان و محافظان خود را از آنان دور بدار، تا آن که می خواهد با تو سخن بگوید، بدون اضطراب، سخنش را بگوید؛ زیرا من بارها از پیامبر خدا شنیدم که می فرمود: “امّتی که در آن، حق ناتوان از زورمند، بدون ترس و لرز، ستانده نشود، هرگز خوش بخت نمی شود.”
نهج البلاغه کتاب ۵۳

امام علی(ع):

به خدا سوگند که اگر شبی را بر خارهای سخت، بیدار بگذرانم؛ و مرا در زنجیرها ببندند و بِکَشند؛ نزدِ من دوست داشتنی تر از آن است که در روز قیامت، خدا و رسولش را ملاقات کنم در حالیکه بر بعضی از بندگان ستم کرده باشم و یا چیزی از مال دنیا را غصب کرده باشم.
نهج البلاغه . کلام ۲۲۴