“مؤمن خلّاق”

یک مؤمن، خلّاق است زیرا خدای او خلّاق است. چنین کسی اعمالش، عکس العمل نیست، حقیقت عمل است. زیرا تحت تاثیرات، عمل نمی کند، در اسارت ایده های از پیش تعیین شده عمل نمی کند، بر اساس شرطی شدگی عمل نمی کند. او اسیر و مقهور هیچ سیستم فکری نیست، چه آن که سیستماتیک فکر کند، آن که در چهارچوبه ایده ای به بند باشد، نمی تواند خلّاق باشد. خلاقیّت تنها در آزادی شکوفا می شود. و یک مؤمن، آزاد است، شبیه خالقش است، و دقیقاً از این روست که پر از تجربه های نو، سرشار از کارآمدی و مملو از تازگی است. چنین کسی بن بست نمی شناسد و همواره برایش بهترین راهها گشوده است.

مسعود ریاعی