وقتی به کل از همه جا و همه چیز ناامید شوی، تازه خدا را یافته ای. تازه خدا می آید. تا وقتی هنوز امیدت به این و آن است و چشمت به این چیز و آن چیز دوخته شده است، خداشناسی ات فقط یک طرفند روانی است، اصالت ندارد. آن که صفر شود، بی شبهه خدا نزد اوست. “مَعَ الله” محقق شده است. و او دیگر صفر نیست، همه چیز است. چنین کسی تبدیل به کل هستی شده است.

مسعود ریاعی