“راحتیِ حقیقی”

یک راحتی است که تو تعریف می کنی، یک راحتی است که خدا می گوید. راحتی یی که تو تعریف می کنی، خواستن و داشتن این چیز و آن چیز است. حل شدن مسائل است آنگونه که تو فکر می کنی. راحتی یی که خدا می گوید، بدنبالش رفتن است آن هم در تسلیم و پذیرش. راحتیِ تو، توهّم راحتی است زیرا هر چه دورت شلوغتر شود، اضطرابت بیشتر خواهد بود. برای اینکه به راحتیِ خدایی برسی، باید تعاریف خودت از راحتی را بدور بیندازی و همواره مثل آب، نرم و پذیرا باشی.

مسعود ریاعی