“پُر حقیقی”

تُهیِ حقیقی، تُهی نیست، پُر است. پُر از پاکی است. پُر از تنزیه و تسبیح است. خالیِ حقیقی، همان پُر حقیقی است. ظهور هر چیزی از اینجا سر برون می آورد و از این کیفیت نشأت می گیرد. شکل ها را بی شکلیِ مادر، شکل می دهد. وقتی به شکل می آیی، “موجودی”. وقتی به بی شکلی می روی، “وجودی”.

مسعود ریاعی