“چون تو را بِرُباید!”

معشوق حقیقی درون توست، اما این معشوق خود را در نمادهای بیرونی متجلّی می کند. و چون تو را برُباید، به ناگاه بیرون را محو کند و از رنگ و لعاب بیندازد، تا تو را زیرکانه به درون کشانَد. و آنگاه است که خواهی فهمید عشق و عاشق و معشوق، از اول و یکجا در وجود خودت بوده اند.

مسعود ریاعی