“راه نجات از دوزخ”

“معرفت”، دوزخ را بهشت سازد و “بی معرفتی” بهشت را دوزخ. اگر در دوزخ او را شناختی و چنگ نیاز در گیسوی اش انداختی، رسته ای. و اگر در بهشت بودی و او را نشناختی، بهشت حقیقی را از دست داده ای. در دوزخ نیز میتوان برد همچنانکه در بهشت میتوان باخت. زیرا این دو، دو کیفیت از وجودند که با شناخت او معنا می یابند. “اِنّا کنّا مِن قَبلُ نَدعُوهُ اِنَّه هُوَ البَرُّ الرَّحِیم” (ما پیش از این او را می خوانده ایم! او همان نیکوکار با رحمت است!)