“مخواه … اما بگذار”

مخواه که جلوه کنی، اما بگذار که هر چیز جلوه ی خود را داشته باشد. مخواه که مسئول هر چیزی باشی، اما بگذار که هر کس مسئولیت خود را داشته باشد. مخواه که آگاهی را در انحصار بگیری، اما بگذار که هر کس آگاهی اش را پاس بدارد. مخواه که محبت دیگری را به خود جلب کنی، اما بگذار محبت ات هر چیز را فرا بگیرد.

مسعود ریاعی