“زنده را دریاب”

از نگاهی سالکانه، آنچه که در بیرون است بخشی از وجود “انسان”، یا تجلّیِ صفتی از اوصاف اوست. چیز غریبه ای وجود ندارد. در تعجبم از بسیاری که در طول تاریخ در جستجوی صندوق عهد و عصا و گِرال (جام مقدس) و امثالهم، عمر خود را سپری کرده اند و هنوز هم می کنند. اینان بهتر است به جای اینکه به دنبال وسایل و اشیاء بگردند، “انسان کامل” را جستجو کنند! آخر، کدام شیء و وسیله از “انسان کامل”، والاتر و کارآمدتر است؟! کدام دستگاهی، متکامل تر از دستگاه وجودیِ انسان کامل است؟! هر آنچه که مقدس است و اقتدار دارد، در ارتباط با حقیقت وجود و مظهر اوست. بسیاری از اشیاء کنایه از خود انسان کامل است. زیرا این “زنده” است که زنده می کند و ره می نماید و رستگار می سازد، نه وسائل و اشیاء. اگر حتی وسیله ای کارآمد می شود، در ارتباط با انسان کامل است که کارآمد شده است. اگر او رابطه اش را با شیء قطع کند، آن شیء بیش از یک چیز عادی نخواهد بود. زنده را دریاب.

مسعود ریاعی