“طبیعت خدا، با آمیزش نیروها پیش می رود”

حیات، حاصل آمیزش نیروهای مختلف است و جریان هستی با چنین آمیزشی، پویاست. با آمیزشِ زمین و آسمان، زندگی آغاز می شود. با آمیزش اخلاط اربعه، سلامتی به وجود می آید. با آمیزش صداها، هنر موسیقی پا به عرصه ی وجود می گذارد. با آمیزش رنگها، تصویرها متجلّی می شوند. با آمیزش نیروهای طبیعی، طبیعی ترین نوع تعادل شکل می گیرد. با آمیزش انسانها، نسل جدید به ظهور می رسد. با آمیزش تمدنها، تمدنی فراملیتی به وجود می آید و زوائد ناکارآمد و تفرقه انگیز فرو می ریزند. و با آمیزش مفاهیم متعالی ادیان ابراهیمی(ع)، و نه جنگ آنها، “دین واحد”، بر اساس فطرت یگانه پرستی، همه گیر خواهد شد و آیه ی شریفه “وَ رَأیتَ النّاسَ یَدخُلُونَ فِی دِینِ اللهِ اَفواجاً” (و مردم را خواهی دید که گروه گروه به “دین خدا” وارد می شوند!) محقق خواهد شد. این دین وحدت آمیز جهانی، وعده ای الهی است که در قرآن کریم بارز است “لِیُظهِرَهُ عَلَی الدِّینِ کُلّهِ”. به واقع از اول هم همین یک دین بوده است. دینی که بر اساس “تسلیم” است. و “آمیزش” در معنای متعالی اش یعنی پذیرفتن یکدیگر همانگونه که خدا آفریده است. و چنین آمیزشی بر اساس “معرفت” است همچنانکه می فرماید؛ “لِتَعارَفُوا” (تا یکدیگر را معرفت یابید!)

مسعود ریاعی