“حدیث توبه”

پیامبر اسلام(ص): خدای عَزَّ و جَلَّ می فرماید:
☆ ای فرزند آدم! من به تو فرمان دادم، اما تو روی برگرداندی. تو را نهی کردم، اما تو ادامه دادی. بر تو پرده پوشی کردم، اما تو همچنان زشتی پیشه کردی. از تو روی گرداندم، ولی تو اهمیت ندادی. ای کسی که هر گاه بیمار شدی، ناله و گریه کردی، و چون بهبودی یافتی، سرکشی و نافرمانی کردی! ای کسی که هر گاه بندگان فرا خواندنش، بله گویان با سر دویدی و هرگاه خدای بزرگ صدایش زد، روی گرداندی و سر پیچی نمودی! حال آنکه این منم که به تو عطا می کنم و اگر مرا بخوانی، پاسخت می دهم. اگر بیمار شوی، شفایت می بخشم و اگر سالم شوی، روزی ات می دهم، اگر پیش آیی، تو را می پذیرم، اگر توبه کنی، تو را می آمرزم، و من، توبه پذیرِ مهربانم.
الفردوس ج ۵ ص ۲۳۱

پیامبر اسلام(ص):
☆ توبه کننده از گناه، مانند کسی است که هیچ گناهی نکرده است
سنن ابن ماجه ج ۲ ص ۱۴۲۰

امام علی(ع):
☆ با توبه، بدی ها زدوده می شود
غرر الحکم ج ۳ ص ۲۳۴

امام علی(ع):
☆ توبه، دل ها را پاک می کند و گناهان را می شوید
غرر الحکم ج ۱ ص ۳۵۷

امام صادق(ع):
☆ هر گاه انسان گناه کند، نقطه ی سیاهی در دلش پدید می آید. اگر توبه کند، آن نقطه از میان می رود، ولی اگر باز هم گناه کند، آن نقطه بزرگ تر می شود تا جایی که سراسر قلبش را فرا می گیرد و پس از آن، هرگز رستگار نخواهد شد.
الکافی ج ۲ ص ۲۷۱

پیامبر اسلام(ص):
☆ خداوند، بنده ی مؤمنِ گنهکارِ توبه کار را دوست دارد
مسند ابی حنبل ج ۱ ص ۱۷۴

امام علی(ع):
☆ به درگاه خداوند، توبه بَرید و به محبّت او در آیید؛ زیرا خداوند توبه کنندگان و پاکیزگان را دوست دارد
الخصال ص ۶۲۳