اقتدار سالکانه

یک سالک با رها کردن قدرت است که برخوردار از اقتدار می شود، نه با طلب کردن قدرت. و دقیقاً این خصلت اوست که کرامت می آفریند. آنکه در آرزوی قدرت است هیچ کرامتی ندارد. سالک یا تسلیم است یا نیست. آنکه تسلیم نیست همواره پر از ترس و اضطراب است، پر از شک و تردید است و چنین کسی نمی تواند با اقتدار عمل کند. سالک تسلیم، در امنیت و آرامشی شگرف قرار دارد. او جریان ناب حیات را پذیرفته است و همین جریان زنده و قدرتمند است که آن به آن از طریق او عمل می کند. او با تسلیمش اجازه می دهد تا هر لحظه اراده ی الهی از طریقش به ظهور رسد. این کیفیت را بی عملی سالکانه گوییم. در این کیفیت، سالک صرفاً یک “مشاهده” است، نه بیشتر.