ای موسی!

☆ ای موسی! در دنیا آرزوی خود را دراز مکن که دلت سنگین می شود و سنگینی دل، از من دور است.
☆ ای موسی! وسیله ی تو اگر از من گسیخته شود، وسیله ی دیگری تو را فایده نمی بخشد.
☆ ای موسی! رحم کن بر کسی که میانِ خلقِ من، از تو پست تر است و حسد مبر بر کسی که از تو بلندتر است، زیرا حسد حسنات را می خورد؛ چنان که آتش هیزم را میخورد.
☆ ای موسی! تکبّر و فخر را کنار بگذار و به یاد آور که ساکنِ قبر خواهی شد و این مانع تو از شهوت های دنیا می شود.
☆ ای موسی! پیشی گیر در نیکی کردن و خیر به اهلش، که خیر مانندِ نامش خوشایند است، و بدی را واگذار به هر کس که مفتون دنیا گردیده است.
☆ ای موسی! آنچه برای رضایت من انجام دهند، اندکِ آن بسیار است و آنچه برای غیر من کرده شود، بسیار آن هم اندک است.
☆ ای موسی! به طیبِ خاطر، ترک دنیا کن و پهلو از آن تهی دار که تو برای دنیا نیستی و دنیا برای تو نیست. تو را چه کار با خانه ی ستمکاران!
☆ ای موسی! هر گاه می بینی توانگری روی به تو آورده، بگو گناهی کرده ام که عقوبت آن در دنیا به من رسیده است! و هر گاه دیدی پریشانی به تو روی آورده، بگو مرحبا به شعارِ صالحان! و جبّارِ ستمکار و قرین و همنشینِ ستمکاران مباش!

حیات القلوب ج ۱ ص ۳۶۱