حدیث دانش

پیامبر اسلام(ص):

☆ دانش، نور و پرتویی است که خداوند در دل های دوستانش می تابانَد و بدان بر زبان آنان، سخن می رانَد.
قُرَّةُ العُیُون للفیض الکاشانی ۴۳۸

امام علی(ع):

☆ دانش، نه در آسمان است که بر شما فرود آید، و نه در زیر زمین تا برایتان بیرون بیاید، بلکه دانش در دل هایتان سرشته شده است
قُرَّةُ العُیُون للفیض الکاشانی ۴۳۹

امام علی(ع):

☆ دانش دو گونه است؛ سرشته [در طبیعت] و شنیده [به گوش]، و تا سرشته نباشد، شنیده سود نمی دهد.
کشفُ الغُمّة ج ۳ ص ۱۳۷

امام صادق(ع):

☆ دانش به فراوانیِ آموختن نیست، بلکه نوری است که در دل آنکه خدا هدایتش را بخواهد، می تابد. پس هر گاه در پی دانش بودی، ابتدا جوهره ی بندگی را در جانت بجوی، و با بکار بستن دانش، آن را به دست آور، و فهم را از خدا بطلب تا به تو بفهمانَد.
مُنیَةُ المُرید ص ۱۴۹

خداوند متعال به آدم فرمود:

☆ من همه ی دانش را برایت در چهار عبارت، گِرد می آورم؛ یکی برای خودم؛ یکی برای تو؛ یکی میان من و تو؛ و یکی میان تو و مردم.
آنچه برای من است، اینکه تنها مرا بنده باشی و هیچ چیز را شریکم نکنی؛ و آنچه برای توست، این که من در برابر عمل تو هنگامی به تو پاداش می دهم که بیشترین نیاز را به آن داری؛ و آنچه میان من و توست، این که وظیفه ی تو دعا کردن است و اجابت کردن بر عهده ی من؛ و آنچه میان تو و مردم است، این که برای مردم، همان را بپسندی که برای خود می پسندی.
بحارالانوار ج ۱۱ ص ۱۱۵