“شرحی بر یک حدیث”

آنچه را که سالکان بیداری می دانند، غیر سالکان خواب می نامند. و آنچه را که خواب می دانند، غیر سالکان بیداری می نامند. یک سالک وقتی در زندان های ذهنی، یعنی برداشت ها و قضاوت ها و توصیفات است، آن را ظلمت می داند، حال آنکه غیر سالکان آن وضعیت را روشنی و وضوح می نامند. برای همین است که غیر سالکان در طول تاریخ هرگز سالکان را درک نکرده اند. این دو لایه ی مختلف از حیات و آگاهی است. و تا لایه ی فرو دست از اتاقک ذهنی اش بدر نیاید، درکی از لایه ی فرادست نخواهد داشت. وقتی کسی از اتاقک ذهنی اش بدر آید، آن کارآمدترین نوع “موت” است و تا این موت حاصل نشود، انتباه و روشنی حاصل نگردد. آنچه بیان شد شرحی است بر حدیث پیامبر(ص)؛ “النّاسُ نِیامٌ، اِذا ماتُوا اِنتَبَهُوا” (مردمان خوابند، و چون موت شان حاصل شود، بیدار شوند!)