رویا

 ما همواره از رویایی به رویای دیگر می رویم. چه این رویاها را خود ساخته باشیم، چه رویاسازان بزرگ. این جا، عالَم رویاهاست. کارخانه ی رویاسازی است.” حُلُمُُ نائم” است. و هر کس در رویایی بسر می برد. رویاها میتوانند تلخ یا شیرین جلوه کنند، بهشتی یا جهنمی به نظر آیند… بسیاری در رویاهای آتشین بسر می برند. آنها تا راه خروج از این رویاهای شُوم را نیابند و یا رهاننده ای نیاید، همچنان در اسارت این رویاها خواهند بود… راه خروج از تمامی رویاها فقط با “توقف ذهن” امکان پذیر است. برای این کار باید گفتگوی های درونی پایان پذیرد. کاملاً بی خواهش و بی آرزو گردی. یک “سکوت همه جانبه”، سلاحی است که دیواره های هر رویایی را فرو می ریزد و تو را از اسارت رویاسازان به در می آورد. این توقف و سکوت آگاهانه، تنها راهی است که با آن می توانی از تمامی رویاها به ویژه رویاهایی که چون دام عمل می کنند خارج شوی…

برگرفته از كتاب “هفت عمق آگاهي”