“و اما صدا”

⭐️ صداهایی است هوابُرد. این گونه صداها همین اصوات معمولی از جمله سخن گفتن‌های ماست که توسط ملکول‌های هوا جابجا می‌شوند. این صدا ناپایدار و به سرعت از بین رفتنی‌اند.
صداهایی است آب‌بُرد. این نوع صداها را جنبش ملکول‌های آب جابجا می‌کنند. حالت ارتعاشی سنگین‌تری دارند و بم‌ترند. آنچه موجودات آبزی می‌شنوند از ارتعاشات چنین جنبشی است.
صداهایی است فکربُرد. جابجایی این صدا از طریق انرژی است. اندیشه برخوردار از نوعی انرژی لطیف‌ است که در بستر آن می‌تواند حرکت کند و طبق قانون هماهنگی بر افکار دیگر تأثیر گذارد.
صداهایی است قلب‌بُرد. این نوع صدا بسیار لطیف‌تر از صداهای فکربُرد است. آن منبعث از نیّات اصیل و قلبی آدمی است. زوجی که عاشق یکدیگرند قلباً این نوع صدا را شنیده و درک می‌کنند…
و اما لطیف‌ترین و در عین حال قویترین صداها، صدای سکوت همه‌جانبه است. یعنی سکوت‌بُرد! در این کیفیت متعال هم زبان هم ذهن و هم قلب باید بی‌سخن و بی‌خواسته باشند. یک سکوت عمیق و فراگیر. در این کیفیت، تو برخوردار از بالاترین ارتعاش وجودی خواهی بود. آنچنان که ارتعاشات وجودیت در تمامی عوالم لطیف دیگر قابل سمع می‌گردد. تو اینگونه مُهر صدایت، یعنی ارتعاش خاص‌ات را بر عوالم هفتگانه می‌زنی. کسی که با این زبان با خالقش سخن بگوید به واقع در حال دعایی است که مستجاب شدنی است. زیرا دریافت‌های بزرگ و اساسی و ماندگار از این کیفیت سر برون می‌زند. نام دیگرش تسلیم محض است.

مسعود ریاعی